|
|
 |
Demonstrujemy sposób, w jaki uciekasz
|
Dzisiejsza idea pozostaje główną myślą, na której opiera się zbawienie. Uzdrowienie stanowi bowiem przeciwieństwo wszystkich idei świata, które opierają się na chorobie i na odrębnych stanach. Choroba to odsunięcie się od innych i odcięcie się od połączenia z nimi. Staje się ona bramą, która zamyka odrębną jaźń i trzyma ją w odosobnieniu i samotności.
Choroba to izolacja. Zdaje się ona bowiem trzymać jedną jaźń w oddzieleniu od wszystkich innych, by cierpiała, czego inni nie czują. Daje ona ciału ostateczną moc urzeczywistnienia oddzielenia i zatrzymania umysłu w samotnej celi, rozdwojonego i przedzielonego na części przez masywną ścianę schorowanego ciała, którego nie może przezwyciężyć.
Gdy dochodzimy do rozsądnego wniosku, że koncepcyjna myśl opiera się na konflikcie oraz że definiowanie prawdy jest jej zaprzeczaniem, to osiągamy szczyt procesu dialektycznego. Dla obudzonego umysłu ten wniosek jest wyrazem wewnętrznej potrzeby. Teraz może on zdecydować, że przestanie zaprzeczać źródłu własnej pełni, ponieważ przestanie dawać wiarę swoim percepcyjnym skojarzeniom.
W naszych transmisjach wyrażamy w całej
pełni pojedynczy cel wszechświata.
  |