|
|
Dziś prosimy o spoczynek i o spokój, którego nie zburzą pozory tego świata. Prosimy o pokój i ciszę pośród całego zamętu, jaki rodzą zwaśnione sny. Prosimy o bezpieczeństwo i szczęście, choć wydaje się, że spoglądamy na niebezpieczeństwo i smutek. I oto mamy myśl, która odpowie na naszą prośbę, dając nam to, o co prosimy.
Spoczywam w Bogu. Ta myśl przyniesie ci spoczynek i spokój, pokój i ciszę, bezpieczeństwo i szczęście, których szukasz. Spoczywam w Bogu. Ta myśl ma moc zbudzenia w tobie uśpionej prawdy, która spogląda poza pozory ku tej samej prawdzie w każdym i we wszystkim, co istnieje. Oto kres cierpienia dla całego świata i każdego, kto przybył i jeszcze przybędzie, by przebywać tu przez pewien czas. Oto myśl, w której Syn Boży rodzi się ponownie, by rozpoznać samego siebie.
Spoczywam w Bogu. Myśl ta, całkowicie niewzruszona, przeprowadzi cię przez burze i spory, poza nieszczęście i ból, poza stratę i śmierć, ku pewności, którą jest Bóg. Nie ma takiego cierpienia, którego nie mogłaby ona uzdrowić. Nie ma takiego problemu, którego nie mogłaby rozwiązać. I wszelki pozór przemieni się w prawdę na twoich oczach, bo spoczywasz w Bogu.
Oto nastał dzień pokoju. Spoczywasz w Bogu, a podczas gdy światem targają wichry nienawiści, ty spoczywasz w całkowitym spokoju. Spoczywasz w prawdzie. Pozory nie mogą ci zaszkodzić. Wzywasz wszystkich, aby spoczęli wraz z tobą, a oni usłyszą cię i przybędą, gdyż spoczywasz w Bogu. Nie będą słuchać innego głosu niż twój, ponieważ oddałeś swój głos Bogu, i oto spoczywasz w Nim i pozwalasz, by przez ciebie przemawiał.
W Bogu nie masz trosk ani zmartwień, żadnych obciążeń, lęku, bólu, obaw przed przyszłością, ani żalów z powodu przeszłości. Spoczywasz w bezczasowości, podczas gdy czas upływa nie dotykając ciebie, gdyż twój spoczynek w żaden sposób zmienić się nie może. Dziś spoczywasz. I zamknąwszy oczy, zanurz się w ciszy. Niech ten czas spoczynku i wytchnienia zapewni twój umysł, że wszystkie jego oszalałe fantazje były jedynie majaczeniem w gorączce, która już przeminęła. Niech zamilknie twój umysł i z wdzięcznością przyjmie swoje uzdrowienie. Przerażające sny nie pojawią się już więcej, albowiem teraz spoczywasz w Bogu. Znajdź dziś czas, by oderwać się od snów i znaleźć spokój.
W każdej godzinie, w której dziś spoczniesz, czyjś znużony umysł nagle ogarnie radość, ptak o złamanych skrzydłach rozśpiewa się, a od dawna wyschnięty strumień znowu wartko popłynie. Świat odrodzi się za każdym razem, gdy udasz się na spoczynek i przypomnisz sobie co godzina, że przybyłeś tu, by przynieść światu pokój Boży, tak by mógł spocząć wraz z tobą.
Każde pięć minut, w których dziś spoczniesz, przybliża świat do przebudzenia. I ten czas, w którym spoczynek będzie jedyną rzeczą, jaka istnieje, zbliża się dla wszystkich zmęczonych i znużonych umysłów, teraz zbyt wycieńczonych, by podążać swą drogą w samotności. Usłyszą one śpiew ptaka i ujrzą płynący strumień oraz z odrodzoną nadzieją i przywróconą energią pójdą lekkim krokiem drogą, która nagle zda się im łatwa.
Dziś spoczywasz w pokoju Boga i w nim spoczywając, wzywasz swych braci, by spoczęli wraz z tobą. Dziś będziesz wierny swej ufności i nie zapominając o nikim, wprowadzisz każdego w bezkresny krąg twego pokoju, do świętego sanktuarium twego spoczynku. Otwórz bramy świątyni i pozwól, by twoi dalecy bracia i najbliżsi przyjaciele przybyli tam z odległych krańców świata, jak i z bliska. Zaproś ich wszystkich do wejścia, by spoczęli wraz z tobą.
Dziś spoczywasz w pokoju Boga, spokojny i bez lęku. Każdy brat przybywa tu, by znaleźć spoczynek i ofiarować go tobie. Spoczywamy tu razem, gdyż w ten sposób nasz spoczynek staje się pełny, a to, co dziś dajemy, już otrzymaliśmy. Czas nie jest strażnikiem naszych dzisiejszych darów. Dajemy jeszcze nienarodzonym i tym, którzy odeszli, każdej Myśli Boga oraz Umysłowi, w którym zrodziły się te Myśli i w którym spoczywają. I przypominamy im o ich miejscu spoczynku za każdym razem, gdy powiadamy sobie: Spoczywam w Bogu.
  |