|
|
 |
Demonstrujemy sposób, w jaki uciekasz
|
Dziś powtórzymy następujące idee:
11) Moje nic nieznaczące myśli ukazują mi świat bez znaczenia.
Skoro myśli, których jestem świadom, nic nie znaczą, to i świat, który je odzwierciedla, nie może mieć żadnego znaczenia. To, co leży u podstaw tego świata, jest obłąkane, i takie też jest to, co on sam wytwarza. Rzeczywistość nie jest obłąkana, a ja mam zarówno myśli rzeczywiste, jak i obłąkane. Mogę zatem zobaczyć prawdziwy świat, jeśli zwrócę się do moich prawdziwych myśli jako mojego przewodnika prowadzącego do widzenia.
Musisz zrozumieć, że gdy mówimy o „winie”, to mówimy o niej w znaczeniu całkowitym i nieuniknionym, nie zaś o winie jako żalu, złu czy popełnianiu grzesznych uczynków.
Ludzki umysł cierpi z powodu winy myślenia kojarzeniowego.
Winą percepcyjnego umysłu jest więc oczywiście odpowiedzialność za siebie.
A to oznacza jedynie, że myśląc w sposób pojęciowy, bierzesz na siebie całkowitą odpowiedzialność za oddzieloną ludzką tożsamość, czyli wedle słów Jezusa: usiłujesz przywłaszczyć sobie Królestwo Boże.
W naszych transmisjach wyrażamy w całej
pełni pojedynczy cel wszechświata.
  |